Projekt topograficzny
Dachau na przestrzeni czasu – dostęp multimedialny
Obszar, który w latach 1933-1945 zajmował obóz koncentracyjny Dachau, od 1916 r. po dziś dzień podlegał ciągłym zmianom. Dlatego Muzeum-Miejsce Pamięci Dachau i jego najbliższe otoczenie prezentuje się zwiedzającym jako teren, który od dziesiątków lat był przekształcany. Poszczególne warstwy chronologiczne nie są bezpośrednio dostrzegalne i zrozumiałe dla zwiedzających.
Ciągłe przekształcanie terenu
Teren ten był częściowo użytkowany zanim powstał tu w 1933 r. obóz koncentracyjny Dachau. Budowniczowie obozu wykorzystali istniejącą już substancję budowlaną byłej fabryki prochu z czasów pierwszej wojny światowej. W latach 1937/38 na rozkaz SS zbudowano nowy, większy obóz więźniarski, natomiast stary został zburzony. Budynki, które można oglądać na terenie dzisiejszego Muzeum-Miejsca Pamięci, pochodzą z okresu po 1937/38 r. Po zabudowie pierwszego obozu więźniarskiego nie ma dziś prawie śladu.
Teren dzisiejszego Muzeum-Miejsca Pamięci Dachau na północnym wschodzie miasta jest tylko niewielką częścią całkowitego obszaru, zajmowanego kiedyś przez obóz koncentracyjny Dachau, w skład którego wchodziły: były obóz więźniarski, wejście i brama wjazdowa oraz kompleks krematoryjny. Do Muzeum-Miejsca Pamięci należą ponadto miejsca pamięci znajdujące się w jego otoczeniu: była strzelnica SS Herbertshausen, Obozowy Cmentarz Honorowy Leitenberg i pole grobowe na cmentarzu Waldfriedhof.
Podobnie jak w innych obozach koncentracyjnych również w Dachau istniały sektory, które były od siebie oddzielone zarówno pod względem topograficznym jak i funkcyjnym: prócz obozu więźniarskiego był też rejon komendantury, obóz szkoleniowy SS, osiedle mieszkaniowe SS, warsztaty i zakłady produkcyjne. Cały teren, wraz z położonymi na wschód od obozu więźniarskiego „Niemieckimi Doświadczalnymi Zakładami Wyżywienia“ („Plantacja“) zajmował powierzchnię około 203 hektarów.
Rozwój sytuacji po wyzwoleniu
Po roku 1945 kontynuowano przebudowę i zmianę wykorzystania tego terenu. Krótko po wyzwoleniu Amerykanie wykorzystywali były obóz więźniarski oraz części byłego obozu SS jako obóz dla internowanych. Po jego zamknięciu dawne baraki służyły za schronienie niemieckim wysiedleńcom. Wtedy też zostały tak dalece zmienione, że w 1965 r., gdy tworzono Muzeum-Miejsce Pamięci, wyburzono je.
Nasza internetowa prezentacja multimedialna ilustruje przemianę topograficzną terenu i budynków. Dzięki niej można porównać różne okresy czasu, uzyskać informacje na temat niedostępnych budynków oraz o wydarzeniach w kraju i za granicą, które mają związek z tym terenem
Prezentacja nie jest dostosowana do urządzeń mobilnych.
