Livia Bitton-Jackson

Livia Bitton-Jackson przyszła na świat w 1930 r. w Šamorínie jako Elvira Friedmann. Kiedy w 1938 r. węgierskie oddziały zajęły to czechosłowackie miasto, żydowska rodzina coraz silniej odczywała dyskryminację. Po napaści Niemiec na Węgry w 1944 r. Friedmannowie zostali przesiedleni do getta Nagymagyar. Niedługo później ojciec został przeniesiony do obozu pracy Komárom, a Livię Bitton-Jackson wraz z pozostałymi członkami rodziny deportowano do Auschwitz. SS przekazało ją i jej matkę do KZ Płaszów, gdzie musiały wykonywać ciężką pracę fizyczną. Jesienią 1944 r. obie trafiły przez Auschwitz do podobozu KZ Dachau Augsburg-Kriegshaber, gdzie więźniowie wykonywali prace przymusowe na rzecz Luftwaffe. Kiedy do obozu zbliżyli się alianci, SS wywiozło matkę i córkę na początku kwietnia 1945 r. do tzw. komanda leśnego w Mühldorf. Razem z braćmi, którzy również się tam znaleźli, zostały wysłane bez jedzenia i picia w jednym z transportów ewakuacyjnych, oswobodzonym przez amerykańską armię pod koniec miesiąca w Seeshaupt nad jeziorem Starnberger See. Wróciwszy do rodzinnego miasta Livia Bitton-Jackson dowiedziała się o śmierci ojca w KZ Bergen-Belsen.Razem z matką wyjachała w 1951 r. do brata do Nowego Jorku. Po promocji doktorskiej z zakresu kultury hebrajskiej i historii żydowskiej Livia Bitton-Jackson pracowała na stanowisku profesora historii. W 1977 r. wyemigrowała do Izraela. W swojej książce „Przeżyłam tysiąc lat“, w której opowiada o nazistowskich prześladowaniach, jakich doświadczyła, celowo zwraca się do młodzieży.