3 Pozostałości pierwszego obozu (1933 – 1937)
Od wejścia do obozu dla więźniów (Jourhaus) biegnie droga łącząca go z obozem SS. Z prawej i lewej strony widać przerwany wał, usypany z gruzu po zburzonych budynkach. SS wykorzystywało dawne budynki fabryki prochu i amunicji jako kuchnię dla więźniów, stołówkę i pomieszczenie rejestracyjne (wał z lewej) oraz jako warsztaty stolarskie, ślusarskie i krawieckie (wał z prawej). Na terenie późniejszego, rozszerzonego obozu ulokowane zostały własne przedsiębiorstwa SS jak np. Zakłady Odzieżowe SS (SS-Bekleidungswerk) czy Niemieckie Zakłady Zbrojeniowe (Deutsche Ausrüstungswerke).
Budynki zostały w latach 80. XX w. wyburzone. Z pozostałych po nich gruzów usypano ciągły wał, który odgraniczał teren Muzeum od terenu jednostki Bawarskiej Policji Prewencyjnej. Przy modernizacji muzeum w 2004 r. wał ten przerwano, odsłaniając niegdysiejszy łącznik drogowy.
Przy tej okazji odkryto pozostałości toru bocznicy kolejowej, którą dostarczano materiały dla przedsiębiorstw SS, wykorzystujących przymusową pracę więźniów. Ten fragment bocznicy nie był wykorzystywany do transportu więźniów.
W zachowanych do dzisiaj halach fabrycznych znajdowała się piekarnia obozowa. Do 1935 r. esesmani mieli tu także swoją wartownię, kantynę oraz kuchnię.