Miejsce historyczne i miejsce pamięci

22 marca 1933 r. na terenie zamkniętej fabryki prochu i amunicji naziści otworzyli obóz koncentracyjny, który funkcjonował tu przez dwanaście lat. W obozie głównym i jego podobozach przetrzymywano przeszło 200.000 więźniów ponad 40 narodowości, co najmniej 41.500 osób zmarło na skutek głodu, chorób, tortur, morderstw oraz następstw przebywania w obozie koncentracyjnym.

Po uwolnieniu więźniów 29 kwietnia 1945 r. przez jednostki amerykańskiej armii, amerykańskie władze wojskowe utworzyły w byłym obozie koncentracyjnym obóz dla osób przemieszczonych  (Displaced Persons Camp). Od lipca 1945 r. teren ten służył jako obóz dla internowanych zbrodniarzy nazistowskich. W 1948 r. rząd bawarski urządził tam obóz dla uchodźców. Dzięki inicjatywie byłych więźniów, którzy w 1955 r. zawiązali Comité International de Dachau (CID), niegdysiejszy obóz koncentracyjny został przekształcony w Muzeum – Miejsce Pamięci Dachau. Miejsce Pamięci otwarto w maju 1965 r. pierwszą wystawą dokumentalną.

W 1997 r. rozpoczęła się reorganizacja Muzeum – Miejsca Pamięci Dachau. W 2003 r. otwarto Wystawę Główną. Motyw przewodni wystawy, którą można oglądać do dzisiaj, podąża śladem „Drogi Więźniów“. Los ofiar jest udokumentowany od ich przybycia, poprzez życie, cierpienie i śmierć w obozie, aż do wyzwolenia.

Rząd Bawarii przekazał w 2003 r. finansowanie Muzeum – Miejsca Pamięci Dachau oraz Muzeum – Miejsca Pamięci Flossenbürg nowoutworzonej fundacji Stiftung Bayerische Gedenkstätten. Zadaniem Fundacji jest zachowanie i kształtowanie tych miejsc dla przyszłych pokoleń jako międzynarodowych centrów edukacji i pamięci.

Celem Muzeum – Miejsca Pamięci Dachau pozostaje do dziś przypominanie o cierpieniu i umieraniu więźniów oraz wspieranie debaty na temat zbrodni nazistowskich. Na kolejnych stronach przedstawiamy chronologiczny zarys najważniejszych wydarzeń z historii obozu koncentracyjnego Dachau oraz wykorzystania tego terenu po roku 1945.